Με την πρώτη ματιά, ο CJ και η Lorna Riley δεν είναι τυπικοί Ιάπωνες οπαδοί του ράγκμπι.
Η έντονη νοτιοαφρικανική προφορά τους, παρά το γεγονός ότι ζουν στην Αυστραλία από το 2006, φαίνεται να υποδηλώνει ότι θα έπρεπε να περιοδεύουν στη Γαλλία στο Παγκόσμιο Κύπελλο Ράγκμπι φορώντας το πράσινο των Σπρίνγκμποκ, αν όχι το χρυσό της υιοθετημένης τους χώρας.
Αλλά το κόκκινο και το λευκό της Ιαπωνίας είναι το αγαπημένο τους χρώμα, όπως και του γιου τους Ντίλαν, του βασικού σέντερ των Brave Blossoms.
Οι κανόνες για την εκπροσώπηση μιας χώρας στο διεθνές ράγκμπι είναι αρκετά απλοί. Μπορείτε να παίξετε για τη χώρα που γεννηθήκατε, ή για τη χώρα των γονέων ή των παππούδων σας, ή για μια χώρα στην οποία έχετε ζήσει πέντε χρόνια αντί για τρία, όπως συμβαίνει με τους περισσότερους παίκτες που έχουν γεννηθεί στο εξωτερικό και καταλήγουν να παίζουν για την Ιαπωνία.
Ο CJ Riley (R), πατέρας του σέντερ της Ιαπωνίας Dylan, ποζάρει για μια φωτογραφία με τον Emilio Saavedra, πατέρα του Lock Clemente και του σέντερ Domingo της Χιλής, στο Capitole στην Τουλούζη της Γαλλίας, στις 9 Σεπτεμβρίου 2023, μία ημέρα πριν από την αναμέτρηση των δύο χωρών στον όμιλο D του Παγκοσμίου Κυπέλλου Ράγκμπι ( WeLoveSports).
Για πολλούς, όπως ο Michael Leitch και η Siosaia Fifita, αυτά τα χρόνια ξεκίνησαν στο λύκειο. Για άλλους, όπως ο Jone Naikabula και ο Amato Fakatava, ο χρόνος τους στην Ιαπωνία άρχισε στο πανεπιστήμιο.
Για τον Ράιλι, ξεκίνησε αφού φαινομενικά απορρίφθηκε από το αυστραλιανό ράγκμπι όταν μόλις ξεκινούσε την καριέρα του.
Δελεασμένος από τον Robbie Deans να έρθει στην Ιαπωνία για δοκιμή με τους Saitama Wild Knights σε ηλικία μόλις 20 ετών, ο Riley έδειξε αρκετά υποσχόμενος ώστε να του προσφερθεί πλήρες συμβόλαιο πριν καν επιστρέψει στην Αυστραλία.
Έξι χρόνια αργότερα, εκπροσωπεί την υιοθετημένη του χώρα στο υψηλότερο επίπεδο. Αλλά τα πράγματα δεν ήταν πάντα εύκολα και στην πορεία έγιναν πολλές θυσίες.
“Όταν πρωτοήρθε εκεί, ζούσε σε ένα μικροσκοπικό διαμέρισμα ενός δωματίου και ήταν τραυματισμένος για το μεγαλύτερο μέρος του πρώτου έτους”, δήλωσε ο πατέρας του στο WeLoveSports News.
Αφού ανάρρωσε και έγινε τακτικός βασικός για τους Wild Knights, ο Ράιλι προσέλκυσε γρήγορα το ενδιαφέρον του Ιάπωνα προπονητή Τζέιμι Τζόζεφ. Αλλά το ενδεχόμενο να παίξει για τους Brave Blossoms σήμαινε ότι έπρεπε να συμμορφωθεί με τους αυστηρούς νόμους περί διαμονής που επιτρέπουν σε έναν παίκτη να περνάει μόνο 60 ημέρες το χρόνο εκτός της χώρας που ελπίζει να εκπροσωπήσει, χρόνος που περιλαμβάνει κάθε ταξίδι που σχετίζεται με τη δουλειά του, όπως οι αγώνες στο εξωτερικό.
“Σε μια περίπτωση, ο Ντίλαν επέστρεψε τραυματισμένος και έπρεπε να επιστρέψει αεροπορικώς στην Ιαπωνία, παρά τη συμβουλή του γιατρού του, προκειμένου να συμμορφωθεί με τους κανονισμούς”, θυμάται η μητέρα του.
Και μετά υπήρξε η COVID. Όπως πολλές ομάδες και παίκτες, οι Wild Knights και ο Riley δεν είχαν συγκεκριμένο σχέδιο για την αντιμετώπιση της πανδημίας. Ορισμένοι σύλλογοι επέτρεψαν στους παίκτες τους που γεννήθηκαν στο εξωτερικό να φύγουν. Άλλες αρνήθηκαν να τους αφήσουν να φύγουν και άλλες άφησαν την απόφαση στους παίκτες.
Για τον Riley, η ψυχική οδύνη έγινε πολύ μεγάλη για να την αντέξει. Η αποχώρηση θα μπορούσε να ακυρώσει όλη τη σκληρή δουλειά που είχε κάνει για να εκπληρώσει το όνειρό του να παίξει για την Ιαπωνία. Αλλά το να μείνει και να απομονωθεί από την οικογένειά του αποδείχθηκε δύσκολο.
“Τηλεφωνούσε και δεν ήταν σε καλή κατάσταση”, θυμάται η μητέρα του.
Ο Ράιλι τελικά πέταξε στο σπίτι του, έμεινε μόνο τέσσερις ημέρες και πέταξε πίσω στην Ιαπωνία. Θα περνούσαν άλλα δύο χρόνια πριν αποτολμήσει να πάει στην Αυστραλία για να δει τους γονείς του.
“Δεν έβγαινε από το σπίτι, αλλά του αρκούσε και μόνο που βρισκόταν στο σπίτι”, δήλωσε ο CJ Riley.
Ο Dylan Riley από την Ιαπωνία τρέχει με την μπάλα κατά τη διάρκεια του δεύτερου ημιχρόνου του αγώνα του Rugby World Cup Pool D εναντίον της Αγγλίας στο Stade de Nice στη Νίκαια της Γαλλίας στις 17 Σεπτεμβρίου 2023. ( WeLoveSports) == WeLoveSports
Αναζωογονημένος, οι εμφανίσεις του Ράιλι τον κάλεσαν τελικά στην εθνική ομάδα και στις 23 Οκτωβρίου 2021 έκανε το ντεμπούτο του στην Ιαπωνία εναντίον της Αυστραλίας.
Στο Παγκόσμιο Κύπελλο Ράγκμπι του 2019 στην Ιαπωνία, το σύνθημα των Brave Blossoms ήταν “One Team”, αντικατοπτρίζοντας το γεγονός ότι, αν και ορισμένοι από τους παίκτες είχαν γεννηθεί εκτός Ιαπωνίας, είχαν ενωθεί για να παίξουν για τη χώρα του Ανατέλλοντος Ηλίου.
Αυτή τη φορά το σύνθημα άλλαξε ελαφρώς σε “Η ομάδα μας”, για να τονιστεί ότι η ομάδα ανήκει στον λαό και τους φιλάθλους.
Δυστυχώς, ορισμένοι άνθρωποι, τόσο στην Ιαπωνία όσο και στο εξωτερικό, φαίνεται ότι εξακολουθούν να έχουν πρόβλημα με τους αλλοδαπούς παίκτες ράγκμπι που εκπροσωπούν την Ιαπωνία.
Ξεχάστε ότι οι Brave Blossoms δεν παραβιάζουν κανέναν κανόνα και πολλές άλλες χώρες κάνουν ακριβώς το ίδιο. Για μια μικρή μειοψηφία πολεμιστών του πληκτρολογίου, οι κάτοικοι των νησιών του Ειρηνικού, οι Αυστραλοί και άλλοι δεν επιτρέπεται να παίζουν για την Ιαπωνία. Αυτό συμβαίνει παρά το γεγονός ότι η Ιαπωνία είναι μέρος μιας περιοχής του Ειρηνικού, τα νησιά της οποίας έχουν προμηθεύσει παίκτες σε πολλές χώρες πολύ πιο μακριά.
Ευτυχώς, οι γονείς του Riley δεν έχουν συναντήσει ακόμη κανέναν από αυτούς τους αντιπάλους κατά τη διάρκεια της παραμονής τους στη Γαλλία.
Οι κραυγές χαράς και οι αναστεναγμοί έκπληξης, για να μην αναφέρουμε τα αμέτρητα αιτήματα για φωτογραφίες, είναι ο κανόνας από τη στιγμή που η ταυτότητα του γιου τους έχει έρθει στο φως της δημοσιότητας.
Όσο κι αν αυτό δυσαρεστεί ορισμένους στη χώρα και σε όλο τον κόσμο, οι περισσότεροι Ιάπωνες οπαδοί του ράγκμπι εξακολουθούν να πιστεύουν ότι οι Brave Blossoms είναι “μία ομάδα” και “η ομάδα μας”, ανεξάρτητα από το πού έχει γεννηθεί ένας παίκτης.